Η Κινηματογραφική Λέσχη Ραφήνας παρουσιάζει την Δευτέρα 29 Ιανουαρίου 2023 και ώρα 20:30 την Αμερικανική ταινία του 1996: ΧΑΜΕΝΗ ΛΕΩΦΟΡΟΣ (Lost Highway) Διάρκεια: 135′
Σκηνοθεσία: Ντέιβιντ Λιντς Πρωταγωνιστούν: Μπιλ Πούλμαν, Πατρίσια Αρκέτ, Μπαλτάζαρ Γκέτι, Ρόμπερτ Λότζια
Οι προβολές γίνονται στο κτίριο του Οργανισμού Καβουνίδη (Διεύθυνση: Βενιζέλου Ελευθερίου 21, Ραφήνα)
Κριτικό σημείωμα για την ταινία από το βιβλίο του Θωμά Λιναρά Κινηματογραφικά Δεινά-Από τον Βιμ Βέντερς στον Γιασουχίρο Όζου
Ο σαξοφωνίστας Φρεντ Μάντισον (Μπιλ Πούλμαν) βρίσκεται στη φυλακή για τη δολοφονία της γυναίκας του (την υποδύεται η μελαχρινή Πατρίσια Αρκέτ). Ξαφνικά ένα πρωί, μυστήρια και ανεξήγητα, εξαφανίζεται, και στη θέση του εμφανίζεται, άλλο τόσο μυστήρια και ανεξήγητα, ο νεαρός μηχανικός αυτοκινήτων (Μπαλτάζαρ Γκέτι) -άσχετος με την υπόθεση-, ο οποίος και αφήνεται ελεύθερος. Βγαίνοντας από τη φυλακή, θα γνωρίσει την ερωμένη ενός γκάνγκστερ (την υποδύεται η ξανθιά Πατρίσια Αρκέτ), η οποία μοιάζει καταπληκτικά με τη δολοφονημένη σύζυγό του…
Χαλαρώστε, μπείτε και μην ψάξετε για την έξοδο κινδύνου. Βρίσκεστε στον παράδοξο, απρόβλεπτο και οραματικό κόσμο του Ντέιβιντ Λιντς /David Lynch. Το λιγότερο που μπορεί να πει κανείς για την Χαμένη λεωφόρο είναι πως πρόκειται για μια αλλόκοτη ταινία. Σπάζοντας κάθε συμβατό αφηγηματικό κώδικα και έννοια κοινής λογικής ακολουθίας, η ταινία μοιάζει με άγριο ξύπνημα στη χώρα του εφιάλτη. Βουτηγμένη σε μια σκοτεινή ατμόσφαιρα στις παρυφές της «πραγματικότητας», η ταινία ανοίγει το κουτί της Πανδώρας, απελευθερώνοντας πλάσματα απόκοσμα. Με δύο φαινομενικά διαφορετικές και ασύνδετες ιστορίες που συγκλίνουν στο «μεταφυσικό» μοτέλ «Lost Highway», κάπου χαμένο σε μια εσωτερική ψυχική έρημο, η ταινία διαπερνά τάχιστα τα στρώματα του συνειδητού για να φτάσει, με όχημα τη φαντασία, στο σταθμό του ασυνείδητου: εκεί όπου λειτουργεί η γεννήτρια των ονείρων. Χρησιμοποιώντας και μεταλλάσσοντας (γδέρνοντας σχεδόν) τα στοιχεία του ψυχολογικού θρίλερ και του φιλμ νουάρ, η Χαμένη λεωφόρος ισορροπώντας αισθητικά ανάμεσα στο φως και στο… ημίφως, αναφέρεται στο μη-ανθρώπινο της ανθρώπινης φύσης, δείχνοντας χωρίς να εξηγεί, τον σχιζοειδή χαρακτήρα του ανθρώπινου μυαλού. Ταινία ανοίκεια, με κομματιασμένη την καρδιά της στα δύο, όπως και η ιστορία της, αντλεί τη δύναμή της από την ανεξερεύνητη ήπειρο του ασυνείδητου, την οποία και κινηματογραφεί σε κατάσταση άγριου εμφύλιου σπαραγμού.
