Όταν προ τεσσάρων περίπου ετών, έγινε η πρώτη δημόσια προσπάθεια ενίσχυσης της μεταφοράς του ΕΟΠΥΥ (πρώην ΙΚΑ) Ραφήνας στο Κ.Υ. Ραφήνας-Πικερμίου, απ’ τη τοπική οργάνωση της ΔΗΜ.ΑΡ. όταν υποδιοικητής του ΕΟΠΥΥ ήταν ο εκ των σπλάχνων της κ. Γαρύφαλλος και ήδη στο Κ.Υ. Ρ-Π λειτουργούσαν εργαστήρια, (ακτινολογικό, μικροβιολογικό), εν σχέση με τα όμορα που δεν είχαν, υπήρχε δηλαδή υποδομή ικανή να υποδεχτεί με αξιώσεις και να ενισχυθεί με επιπλέον δυναμικό, στην ημερίδα που διοργανώθηκε σε κεντρικό ξενοδοχείο της Ραφήνας, συνέβη το πρώτο τραγικό γεγονός που συνδέθηκε άμεσα με το εν λόγω Κ.Υ.
Ένας παρασκευαστής του βιοπαθολογικού εργαστηρίου (μικροβιολογικό) του Κ.Υ. Ρ-Π, ο αείμνηστος Γιάννης Θεονάς, έπαθε καρδιακή ανακοπή και κατέληξε λίγο πριν την έναρξη της ημερίδας με αποτέλεσμα να αναβληθεί.
Τότε όλοι οι παραβρισκόμενοι και ήταν πολλοί, συνέδεσαν το θάνατο Θεονά με την αγωνία που διακατείχε εκείνη την εποχή το προσωπικού του Κ.Υ. που όδευε όπως έδειχναν τα πράγματα σε μαρασμό και σταδιακό κλείσιμο.
Δεν ξέρουμε αν το πνεύμα του μακαριστού υπαλλήλου του Κ.Υ. βοήθησε, αλλά δυο-τρεις μήνες μετά, με το καινούργιο ξεκίνημα του χρόνου, στη επαναληπτική αναβληθείσα ημερίδα που τούτη τη φορά έγινε στο αμφιθέατρο του Κ.Υ. Ρ-Π στη Νταού, συνέβη το θαύμα.
Ο τότε υποδιοικητής της 1ης ΥΠΕ κ. Σωτήρης Ζώτος παραβρέθηκε ακάλεστος καθ’ ότι άγνωστος σ’ όλους εμάς που αγωνιζόμαστε από τότε και χρόνια πριν, γνωρίστηκε με τον τότε δήμαρχο Ρ-Π κ. Γιώργο Χριστόπουλο και μετέπειτα όταν γευμάτιζαν παρέα και συζητούσαν το πρόβλημα με το Κ.Υ., έπεσε στο τραπέζι το όνομα του κ. Μαρτίνου τον οποίο γνώριζε ο κ. Χριστόπουλος, ενώ ο κ. Ζώτος ήξερε ότι ο συγκεκριμένος είχε κάνει μια μεγάλη δωρεά στο Ασκληπιείο Βούλας αναβαθμίζοντας τη καρδιολογική του πτέρυγα.
Έτσι αποφάσισαν να πάνε παρέα και να ζητήσουν τη συνδρομή του σημερνού μεγάλου ευεργέτη, που ανακαίνισε – αναβάθμισε πλήρως μέσα σε λιγότερο από δύο χρόνια αυτό το Κ.Υ. που ουσιαστικά βρισκόταν στον αέρα μέχρι εκείνη την ευλογημένη στιγμή που ξεπεράστηκαν όλα τα γραφειοκρατικά εμπόδια, λόγω των άοκνων προσπαθειών τόσο του τότε υποδιοικητή της 1ης ΥΠΕ κ. Ζώτου, όσο και του τότε διοικητή κ. Κοντοζαμάνη και της μεγάλης δωρεάς του κ. Θανάση Μαρτίνου.
Αυτός ήταν ο πρώτος θάνατος που στιγμάτισε την πορεία του πολύπαθου Κ.Υ. Ρ-Π
Σήμερα που γίνεται πάλι μεγάλη προσπάθεια να δοθεί επιτέλους αυτό το μοναδικών δυνατοτήτων Κ.Υ. στην κοινωνία, όχι μόνο του οικείου δήμου, αλλά και της ευρύτερης περιοχής και των νησιών που εξυπηρετούνται απ’ το λιμάνι της Ραφήνας, Εύβοια – Άνδρος, σε 24ωρη εφημερία, δύο ακόμα θάνατοι σε διάστημα δύο περίπου μηνών στιγματίζουν εκ νέου την πορεία αυτή.
Ένα τροχαίο με τραγική κατάληξη στη Διασταύρωση Ραφήνας και μια καρδιακή προσβολή προ τριών μόλις ημερών στο γήπεδο Ραφήνας, επειδή απλά συνέβησαν σε λάθος ώρα και ημέρα όταν το Κ.Υ. Ρ-Π είναι κλειστό.
Ένα Κ.Υ., το μοναδικό μεταξύ των 8 Κ.Υ. της αν. Αττικής παρότι διαφέρει όλων λόγω των υψηλών παροχών υγείας που είναι ικανό να προσφέρει, λειτουργεί μόνο καθημερινές απ’ τις 8 το πρωί έως τις 3 το απόγευμα λες κι είναι τράπεζα. Μόνο που σ’ αυτή την τράπεζα κατατίθεται κάθε λίγο και λιγάκι αίμα μιας χαμένης για πάντα ανθρώπινης ύπαρξης.
Αίμα αθώων πολιτών, που αν και βρίσκονται λίγα μέτρα μακρύτερα απ’ ένα Κ.Υ. με δυνατότητες μικρής νοσοκομειακής μονάδας, δεν είναι μπορετό να οδηγηθούν σ’ αυτό, είτε για να σωθούν, είτε για να καταλήξουν έστω αξιοπρεπώς, σ’ ένα νοσοκομειακό κρεβάτι, μ’ ένα γιατρό και μια νοσηλεύτρια πλάι του, έχοντας κάνει τις απαιτούμενες εργαστηριακές εξετάσεις κι έχοντας δεχτεί την απαραίτητη ιατρική φροντίδα, παρά να καταλήγουν σαν τα σκυλιά στο δρόμο. Έλεος επιτέλους!
Αυτοί είναι οι δύο πρόσφατοι θάνατοι που στιγματίζουν ήδη το Κ.Υ. Ρ-Π.
Ας ελπίσουμε ότι θα είναι κι οι τελευταίοι. Αρκετό κόκκινο χρώμα έχει βάψει το Κ.Υ. Ρ-Π, λόγω του ότι δεν λειτουργεί όταν υπάρχει επείγουσα ανάγκη.
