Σήμερα θα σας διηγηθώ μια ιστορία που συνέβη στη χώρα του… «Ποτέ δε λέμε ποτέ».
Ο άρχοντας της χώρας αυτής λοιπόν, στήριξε την απόλυτη εξουσία του σ’ ένα αξιωματούχο και δύο ακολούθους του, που δεν ανήκε στο κλειστό κύκλωμα των αφοσιωμένων σ’ αυτόν αξιωματούχων.
Όλα πήγαιναν καλά μέχρι τη στιγμή που ο εν λόγω αξιωματούχος αποφάσισε ν’ αποσύρει την στήριξη που παρείχε στον άρχοντα και το χειρότερο δήλωσε ότι επιθυμεί να του πάρει την εξουσία.
Μετά απ’ αυτή την εξέλιξη, ο άρχοντας – άλλωστε τι σόι άρχοντας θα ήταν αν δεν φύλαγε τα νώτα του; – κατέστρωσε σχέδιο προσηλυτισμού μιας ακολούθου του εν λόγω αξιωματούχου.
Παρά τους ντελάληδες που διαλαλούσαν ότι η εν λόγω ακόλουθος θα εγκατέλειπε τον αρχηγό της, ο αξιωματούχος κοιμόταν τον ύπνο του δικαίου, μέχρι τη στιγμή που τον έπιασε εξ απήνης και υποτάχτηκε στον μέγα και τρανό άρχοντας της χώρας του… «Ποτέ μη λες ποτέ».
Κλαυσίγελο προκαλεί η στάση της ακολούθου, η οποία αποδείχτηκε ότι χειραγωγείται και μάλιστα χωρίς να έχει πλήρη επίγνωση περί τούτου. Απόδειξη τούτου ότι μετά την ανακοίνωση της υποταγής της στον άρχοντα πλησίασε τον πρώην αρχηγό της και τον ρώτησε γιατί δεν κάθισαν δίπλα-δίπλα, για να πάρει την απάντηση «Τώρα πλάκα μου κάνεις; Δεν άκουσες την ανακοίνωση;»
Χαμένη στο διάστημα η τύπισσα
Και να ‘ταν μόνο αυτό… Στο συμβούλιο της χώρας του… «Ποτέ μη λες ποτέ» έπρεπε να ψηφίσει ένα πρόσωπο για μια θέση στη διοίκηση, ενώπιον κόσμου. Αντ’ αυτής, προς έκπληξη των πάντων, άλλο πρόσωπο πήγε πήρε την ψηφίδα την χάραξε και πήγε να τη ρίξει στον υποδοχέα, όπου του απαγορεύτηκε η ρίψη, οπότε η ψηφίδα έτοιμη έφθασε στα χέρια της εν λόγω ακολούθου για να καταλήξει στον υποδοχέα.
Αυτά τα ωραία γίνονται στη χώρα του… «ποτέ μη λες ποτέ» που προκαλούν κλαυσίγελο σ’ όσους παρακολουθούν όσα γίνονται σ’ αυτή. Τι να περιμένει κανείς όμως από μια χώρα που ποτέ δεν πρέπει να λες ποτέ και για τα πιο απίθανα πράγματα;
ΥΓ. Οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα και καταστάσεις είναι εντελώς συμπτωματική και ουδεμία σχέση έχει με πραγματικά γεγονότα.
