Η συζήτηση με τον Κερατιώτη συμβολαιογράφο Τάκη (Δημήτρη) Μήτρου, γεννηθείς το 1932, είναι απολαυστική. Περιγράφει με χαρά, σαφήνεια, χρώμα αλλά και νοσταλγία την Κερατέα μιας άλλης εποχής. Μια Κερατέα που χάνεται ανεπιστρεπτί μαζί με το τέλος της γενιάς του πολέμου του 1940. Ακμαίος και με εξαιρετική μνήμη μου αφηγείται ιστορίες και έθιμα της περιοχής. Σκέφτηκα να γνωστοποιήσω κάποια από τα ανωτέρω. Η συζήτηση έγινε στην ασφυκτικά γεμάτη από βιβλία βιβλιοθήκη του σπιτιού του στην Κερατέα.
Νίκος Αδάμης (Κατσαλούμης). Ένας άγνωστος ευεργέτης της Κερατέας.
Εξαιρετικό ενδιαφέρον έχει η ιστορία ενός Κερατιώτη γεωργού, του Γιάννη Αδάμη (ή Κατσαλούμη). Ο τελευταίος φαίνεται ότι είχε ισχυρά ερείσματα στην πολιτική σκηνή μιας και ήταν προσωπικός φίλος του Γεωργίου Ράλλη*, του Δημητρίου Καλλιφρονά** κα.
Ο Γιάννης Αδάμης (Κατσαλούμης) απέκτησε πέντε παιδιά (Δημήτρης, Νίκος, Γιώργος, Ευδοκία, Δήμητρα). Ο Δημήτρης έγινε έμπορος. Ο Γιώργος έγινε υπάλληλος αλλά μετά ανέπτυξε συνεργασία με τους Κοντέλλη και Παπαγεωργόπουλου που αντιπροσώπευαν τις εταιρείες αυτοκινήτων FORD και MORRIS. O Νίκος, που ήταν μορφωμένος, για την εποχή εκείνη, γύρισε στην Κερατέα. Ανέλαβε δε τον «Αναγκαστικό Συνεταιρισμό Κοινής Χορτονομής» (είναι ο γνωστός μας αγροτικός συνεταιρισμός της Κερατέας). Ο συνεταιρισμός τότε ήταν ένας από τους πλουσιότερους στην Ελλάδα. Εκτός των άλλων τα έσοδα του προέρχονταν από την φορολόγηση των βοσκών αφού έβοσκαν τα πρόβατα τους στα βοσκοτόπια της περιοχής. Ο Νίκος Αδάμης (Κοτσαλούμης) υπήρξε η «ψυχή» του συνεταιρισμού και διαχειριζόταν τα οικονομικά του συνεταιρισμού.
Την περίοδο αυτή έγιναν πολλά έργα στην Κερατέα με χρήματα από τον συνεταιρισμό και ανοίχτηκαν πολλά πηγάδια. Με εισήγηση του Νίκου Αδάμη (Κοτσαλούμη) ενισχύθηκαν για κάποιο χρονικό διάστημα οι φερέλπιδες νέοι της εποχής: Παναγιώτης Παναγιώτου (μετέπειτα ιατρός, καθηγητής Πανεπιστημίου), Γεώργιος Πόγκας (μετέπειτα ιατρός) και Παπαθανασίου (μετέπειτα δικηγόρος). Αυτό το βοήθημα δόθηκε στα πρώτα βήματα τους κατά την διάρκεια των γυμνασιακών σπουδών τους στο Κορωπί.
Το 1925 στην Κερατέα, με ενέργειες του Νίκου Αδάμη (Κοτσαλούμη), ξεκίνησε σε ένα οικόπεδο δύο στρεμμάτων, η ανοικοδόμηση ενός ορθογωνίου περίβλεπτου κτιρίου, αξονικά τοποθετημένου στο οικόπεδο, στο οποίο στεγάστηκε το Α’ Δημοτικό Σχολείο Κερατέας. Τίθεται με πανηγυρική τελετή ο θεμέλιος λίθος στο βόρειο-ανατολικό άκρο του σχολικού συγκροτήματος. Ο ίδιος ο Νίκος Αδάμης (Κοτσαλούμης) ακολουθώντας τα πατροπαράδοτα αρβανίτικα τελετουργικά για την οικοδόμηση κτιρίων, τοποθέτησε ένα χρυσό πεντόλιρο στον θεμέλιο λίθο ως συμβολική προσωπική προσφορά στο εκπαιδευτικό ίδρυμα. Ολιγαρκής και ανιδιοτελής ο Νίκος Αδάμης (Κοτσαλούμης), αφιέρωσε τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής του καθώς και μέρος των οικονομιών του στην ανοικοδόμηση του σχολείου, ενώ παραλλήλως χρηματοδοτούσε ο ίδιος τις σπουδές των φτωχών παιδιών.
* Γεώργιος Ράλλης (1804 – 1883) ήταν επιφανής νομικός και πολιτικός που διετέλεσε πρόεδρος του Αρείου Πάγου καθώς και πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών. Σπούδασε νομική στη Βιέννη και το Παρίσι. Το 1848 εξελέγη βουλευτής ενώ είχε αναλάβει πολλάκις το υπουργείο δικαιοσύνης σε διάφορες κυβερνήσεις και των Οικονομικών στην Κυβέρνηση Όθωνος), Γιος του ήταν ο πρωθυπουργός Δημήτριος Ράλλης. Εγγονός του ήταν ο πρωθυπουργός Ιωάννης Ράλλης και δισέγγονός του, ο Γεώργιος Ράλλης.
** Ο Δημήτριος Καλλιφρονάς (1800 – 1897) ήταν Έλληνας αγωνιστής του 1821 και πολιτικός του νεοσύστατου Ελληνικού κράτους. Είχε το προσωνύμιο «φουστανελοφόρος». Διετέλεσε Δήμαρχος Αθηναίων και, επίσης, πρώτος πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου της Αθήνας. Έλαβε ενεργά μέρος στην Επανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου και αργότερα εκλέχτηκε πληρεξούσιος στην Α’ Εθνοσυνέλευση του 1843. Επίσης διετέλεσε πρόεδρος της Βουλής, υπουργός Δημοσίας Εκπαίδευσης και Εκκλησιαστικών και υπουργός Ναυτικών. Γιός του ήταν ο Λάμπρος Καλλιφρονάς.
