Για τη μικρή αυτή αναφορά απέναντι στο μεγάλο συντοπίτη ευεργέτη Κώστα Πρίφτη, η δική μου θέληση, υπογραμμίζει ο συντάκτης του άρθρου Σπύρος Παπαθανασίου, ευθυγραμμίστηκε με την επιθυμία του αείμνηστου παππού Σταμάτη Μανώλη να τιμηθεί ένας άνθρωπος που έχει προσφέρει τόσα πολλά στον τόπο.
Κάθε τόπος, κάθε πολίτης, οφείλει να αναγνωρίζει και να τιμά αυτούς που προσφέρουν αφιλοκερδώς. Ένας τέτοιος άνθρωπος, ο οποίος διδάσκει με το διαρκές παράδειγμα του, είναι ο Κώστας ο Πρίφτης. Ο τελευταίος αποτελεί υπόδειγμα συμπατριώτη που έδωσε και δίνει τα μέγιστα στην πόλη που γεννήθηκε και μεγάλωσε. Ο καπετάν Κώστας Πρίφτης γεννήθηκε στην Κερατέα Αττικής το 1939. Κατάγεται από κτηνοτροφική οικογένεια.
Σπούδασε στη Σχολή Εμποροπλοιάρχων Ύδρας και αποφοίτησε το 1960. Μετά από λίγα χρόνια απέκτησε το δίπλωμα του πρώτου καπετάνιου (πλοιάρχου α΄ τάξεως). Στην συνέχεια διετέλεσε καπετάνιος σε πολλά ποντοπόρα πλοία.
Ακολούθως εργάστηκε ως αρχιπλοίαρχος και υπεύθυνος του γραφείου της Thena Maris Tokyo. Η ανοδική του πορεία συνεχίστηκε ως διευθυντής στο τμήμα λειτουργικής δραστηριότητας (operation) στην Thena Maris Maritime. Αξιοσημείωτο γεγονός ότι η ανωτέρω εταιρεία ανήκει στην εφοπλιστική οικογένεια Μαρτίνου.
Από το 1991 ξεκίνησε να εργάζεται ως Διευθύνων Σύμβουλος της ναυτιλιακής εταιρείας Ocean Star Management που διαχειρίζεται οκτώ ποντοπόρα πλοία ξηρού φορτίου.
Σύμφωνα με ρήση του Καζαντζάκη «κάθε Έλληνας που δεν παίρνει – έστω και μια φορά στη ζωή του – μια γενναία απόφαση, προδίνει τη ράτσα του», ο Κώστας Πρίφτης πήρε όχι μία, αλλά πολλές τέτοιες γενναίες αποφάσεις στην ζωή του.
Δύο από αυτές αφορούν τη γενέτειρά του Κερατέα και αναφερόμαστε στις δωρεές για την ανέγερση του Κέντρου Υγείας Αποθεραπείας Αποκατάστασης Κερατέας και του ΚΑΠΗ Κερατέας.
Κ.Υ. ΑΠΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ – ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ”Κ. ΠΡΙΦΤΗΣ”
Το Κέντρο Υγείας Αποθεραπείας & Αποκατάστασης Κερατέας “Κωνσταντίνος Πρίφτης” είναι μία υπερσύχρονη μονάδα ΠΦΥ εξειδικευμένη και ως εκ τούτου μοναδική στην Αττική, όπου δεν υπάρχει παρόμοια δημόσιου χαρακτήρα, πλην της ιδιωτικής ‘’Φιλοκτήτης’’.
Ο καπετάν Κώστας Πρίφτης, ανέλαβε εξ ολοκλήρου τη δαπάνη κατασκευής του έργου αυτού και το παρέδωσε σε χρόνο dt, με μόνο παράπονο ότι μέχρι σήμερα δεν έχει λειτουργήσει σύμφωνα με τις προδιαγραφές του, λες κι η Πολιτεία μένει τυφλή και βουβή σε παρόμοιες μεγάλες δωρεές προς ανακούφιση μιας κοινωνίας που χειμάζεται απ’ την σημερινή συγκυρία.
Το Κ.Υ. Αποθεραπείας – Αποκατάστασης ‘’Κωνσταντίνος Πρίφτης’’ αποτελεί στολίδι όχι μόνο στην περιοχή που το φιλοξενεί, αλλά και της ευρύτερης περιοχής, καθώς προσφέρει στον χρήστη των υπηρεσιών του, ότι πιο πολύτιμο, την υγεία του.
Για το Κ.Υ ο μεγάλος δωρητής διέθεσε γύρω στα 3 εκατ. ευρώ, καλύπτει συνολική επιφάνεια 2.350 τ.μ. σε οικόπεδο 6 στρεμμάτων και αποτελείται από τρεις πτέρυγες. Οι διαδικασίες για την κατασκευή του είχαν ξεκινήσει από το 1993 και μετά από μία σειρά άγονων διαγωνισμών, τον Απρίλιο του 2005 ο Κώστας Πρίφτης εξέφρασε το ενδιαφέρον του να αναλάβει τα έξοδα κατασκευής του Κέντρου και η ΑΕΜΥ ΑΕ την εποπτεία της εύρυθμης λειτουργίας και τον εξοπλισμό, ενώ το υπουργείο υγείας ανέλαβε την στελέχωσή του με το κατάλληλο ανθρώπινο δυναμικό.
Το 2006 ξεκινάει η ανέγερση και μέχρι το Μάρτιο του 2009 έχει αποπερατωθεί. Τα γρανάζια της κυβερνητικής γραφειοκρατίας δυσλειτουργούσαν, όπως συμβαίνει πάντα άλλωστε, με αποτέλεσμα το κέντρο να τεθεί σε λειτουργία μετά από δύο χρόνια, αλλά με σοβαρές ελλείψεις σε ανθρώπινο δυναμικό.
Μετά από έναν αγώνα δρόμου και μία σειρά διαβουλεύσεων, του Κώστα Πρίφτη, της Δημοτικής Αρχής και της ΑΕΜΥ ΑΕ με το Υπ. Υγείας έγινε κατορθωτό να στελεχωθεί με λίγα άτομα, πάντα όμως έξω απ’ τις προδιαγραφές κατασκευής του και με τον καπετάν Κώστα (Πρίφτη) να μάχεται και να κινητοποιείται ακάματα προς όλες τις κατευθύνσεις προκειμένου να στελεχωθεί πλήρως σύμφωνα με τις προδιαγραφές του, ώστε να αποκτήσει η ευρύτερη περιοχή ένα δημόσιο Κ.Υ. Αποθεραπείας-Αποκατάστασης.
ΚΑΠΗ ΚΕΡΑΤΕΑΣ
«Μαζεύω τα σύνεργά μου: όραση, ακοή, γέψη, όσφρηση, αφή, μυαλό, βράδιασε πια, τελεύει το μεροκάματο, γυρίζω σαν τον τυφλοπόντικα σπίτι μου, στο χώμα. Όχι γιατί κουράστηκα να δουλεύω, δεν κουράστηκα, μα ο ήλιος βασίλεψε» λέει ο Καζαντζάκης.
Ως άνθρωπος ο Κώστας Πρίφτης είναι υπερκινητικός, υπερεργατικός, στοχοπροσηλωμένος. Ασχολείται με επιτυχία με πολλά πράγματα ταυτόχρονα. Στο βαρύ πρόγραμμα του ενέταξε και ανέγειρε με δική του χορηγία, άλλα 2 εκ. ευρώ πάνω-κάτω, το Κέντρο Ανοικτής Προστασίας Ηλικιωμένων (ΚΑΠΗ) Κερατέας.
Όπως τονίζει: «από μικρός πάντα έτρεφα μια ιδιαίτερη συμπάθεια στους ανθρώπους της τρίτης ηλικίας και ίσως σ’ αυτό να με είχε επηρεάσει η αγάπη μου προς τους γονείς μου και ιδιαίτερα προς τη μητέρα μου που είχα τη χαρά να την έχω μέχρι τα 101 της χρόνια».
Έτσι η Κερατέα, απόκτησε ένα κτιριακό συγκρότημα 1400 τετραγωνικών μέτρων που περιλαμβάνει εκτός από τους χώρους συνάθροισης και τα γραφεία, φυσικοθεραπευτήριο, γυμναστήριο, ιατρείο, βιβλιοθήκη, αίθουσα δημιουργικής απασχόλησης, ξενώνα, αίθουσα συνεδριάσεων, αίθουσα πολλαπλών χρήσεων χωρητικότητας τριακοσίων ατόμων, εξωτερικούς χώρους συγκεντρώσεων, κουζίνες και λουτρά, αποθηκευτικούς χώρους, με σύστημα θέρμανσης κα ψύξης.
Το κόστος του έργου πλησίασε τα 2 εκατ. ευρώ καθώς, αν και η σύμβαση μεταξύ Δήμου και Δωρητή προέβλεπε ο δωρητής να αναλάβει την κατασκευή και ο Δήμος τον εξοπλισμό, ο Κώστας ο Πρίφτης ανέλαβε και κάλυψε και τις δαπάνες για τον εξοπλισμό.
«Αν δε δει ο Θεός χέρι ανθρώπου, δε βάζει μήτε κι αυτός το δικό του» λέει ο Καζαντζάκης και ο Κώστας Πρίφτης έχει βάλει (και βάζει) πολλές φορές το δικό του. Βοηθά τους περισσότερους συλλόγους και ιδρύματα της περιοχής, βοηθά συνανθρώπους, βοηθά συμπολίτες, βοηθά σχολεία.
Με χαμόγελο, με χιούμορ, με διάθεση προσφοράς, με γενναιοδωρία, με ουμανιστικά ιδεώδη. Χωρίς να βαρυγκωμάει και να κουράζεται, χωρίς να επιδεικνύεται, χωρίς να διατυμπανίζει την προσφορά του. Τι υστεροβουλία μπορεί να έχει ένας άνθρωπος που τα πλοία του κατακτούν τους ωκεανούς όλου του κόσμου;
Ένας άνθρωπος που δεν ξέχασε ποτέ τον τόπο του και αποφάσισε να κάνει πολλά καλά σε αυτόν για τους συμπατριώτες του.
Ένας άνθρωπος που θυμάται με το μικρό τους όνομα τους κατοίκους της περιοχής του. Που πολλά πλοία του έχουν ως όνομα γνωστά τοπωνύμια της περιοχής.
Όλα αυτά με το σπάνιο χαρακτήρα του, με την σπάνια δική του εσωτερική φωνή και τον δικό του τρόπο. «Δε ζυγιάζω, δε μετρώ, δε βολεύομαι! Ακολουθώ το βαθύ μου χτυποκάρδι» Νίκος Καζαντζάκης.
