Οι μεγαλοσχήμονες πολιτικοί μας δεν θέλουν να βάλουν χέρι στη φοροδιαφυγή και αρέσκονται να κόβουν μισθούς και συντάξεις.
Όταν συνταξιούχοι που έχουν χρυσοπληρώσει τα ασφαλιστικά τους ταμεία, απειλούνται με συνεχείς μειώσεις των αποδοχών τους, για να μην κοπούν οι προνοιακές συντάξεις αυτών που δεν έχουν πληρώσει δεκάρα για τη μικρή έστω σύνταξη που απολαμβάνουν.
Όταν φοροφυγάς είναι ο άνθρωπος της διπλανής πόρτας. Αυτός που δεν εκδίδει αποδείξεις, δεν δηλώνει τη δεύτερη σύνταξη, δηλώνει πλαστά ιατρικά παραστατικά με τη βεβαιότητα ότι δεν θα τον τσακώσουν, απασχολεί ανασφάλιστους, εισπράττει τη σύνταξη νεκρού συγγενούς του.
Οργίζομαι επειδή δεν αλλάζουμε τη νοοτροπία του καραγκιόζη που κληρονομήσαμε απ’ τα χρόνια της τουρκοκρατίας.
Οργίζομαι όταν όλοι γίνονται οικονομολόγοι για να προστατέψουν τα δικά τους μισθολόγια κι ας πάνε να πνιγούν οι υπόλοιποι στις περικοπές (βλέπε δικαστικούς/ενστόλους).
Όταν δεν πέφτουν οι τιμές, ενώ μισθοί και συντάξεις έχουν εκμηδενιστεί και η ανεργία βρίσκεται στο βαθύ κόκκινο.
Όταν δεν μπορώ λόγω περικοπών να πάω διακοπές, αλλά πληρώνω φόρο αλληλεγγύης για να πάνε κάποιοι άλλοι τζάμπα.
Όταν οι δήμοι πληρώνουν χιλιάδες ευρώ σε νοίκια για ανενεργά κτίρια, κατασπαταλούν ηλεκτρική ενέργεια προβολέων σε άδειους αθλητικούς χώρους, κάνουν πολυδάπανες πολιτιστικές εκδηλώσεις, ενώ μένουν εκτός παιδικών σταθμών δεκάδες νήπια λόγω μειωμένων πόρων.
Όταν οι δήμοι χαρίζουν την εκμετάλλευση δημοτικών ακινήτων σε τρίτους που κερδοσκοπούν εις βάρος του δημοτικού κορβανά.
