Αφορμή της σημερινής αναφοράς μας είναι το άρθρο της δημοσιογράφου Aγγελικής Ραγκούση στο ηλεκτρονικό της ειδησιογραφικό site “http://www.kirkinews.gr” με τίτλο “Απάντηση Φιλίππου για μεταφορές μαθητών” Στο άρθρο φιλοξενείται επιστολή του αντιπεριφερειάρχη ανατολικής Αττικής Πέτρου Φιλίππου.
Τα σχολεία σε λίγο κλείνουν το πρώτο μήνα λειτουργίας τους και ακόμα οι γονείς περιμένουν καρτερικά να δουν στους δρόμους της Ανατολικής Αττικής, τα – τόσο αναγκαία για την εύρυθμη μαθητική κοινωνία, λεωφορεία μεταφοράς των μαθητών!
Δεν ξέρω αν φταίει η πολιτική ηγεσία, η τάξη των δημοσίων υπαλλήλων που διαχειρίζονται τα τρέχοντα λειτουργικά θέματα ή οι επιχειρηματίες-πολίτες που εκπροσωπούν την λεγόμενη “τάξη των λεωφορειούχων”, οι οποίοι δηλώνουν πως δεν θα βγάλουν στους δρόμους τα λεωφορεία τους αν προηγουμένως δεν εξοφληθούν αυτά που το κράτος τους οφείλει από την προηγούμενη διαχειριστική περίοδο.
Μήπως φταίνε τα “ταξιδιωτικά γραφεία” που συμμετέχουν στους διαγωνισμούς; Πάντως σίγουρα δεν φταίνε οι “όμηροι γονείς” που και στο μνημόνιο και την πληρωμή του ΕΝΦΙΑ υποχρεούνται να συμμορφωθούν και συγχρόνως θα πρέπει να βρουν μια λύση ώστε να μεταφέρονται τα παιδιά τους από το σχολείο στις γιαγιάδες και παππούδες. Οι γονείς εν ολίγοις να πάνε να “κόψουν” το κεφάλι τους να βρουν λύση στο πως θα μεταφερθούν τα πρόβατά τους – συγνώμη… ήθελα να γράψω τα παιδιά τους. Μήπως θα ήταν καλύτερα όταν αναφέρομαι στη μελλοντική άρχουσα τάξη – διότι αυτά τα παιδιά κάποτε στο μέλλον θα αποτελέσουν την μελλοντική άρχουσα τάξη, αντί για τη λέξη “παιδιά” να χρησιμοποιώ τη λέξη “υποκείμενα”. Μιας και άβουλα και παθητικά υπόκεινται σε όλη αυτή την κρατική αναρχία, όπου η νομοθεσία και οι υπουργικές εγκύκλιοι δεν εφαρμόζονται και δεν υιοθετούνται προς ορθή εκτέλεση από την ίδια συντακτική αρχή, δηλαδή από τις κρατικές υπηρεσίες ή καλύτερα από τους σύγχρονους manager του μνημονιακού κράτους.
Μια χρονιά ακόμα άρχισε και ένα αιώνιο πρόβλημα ακόμα δεν λύθηκε! Μια από τα ίδια.
Τελικά αυτοί οι νεόφερτοι φωστήρες της εξουσίας, οι εφευρέτες των σωτήριων μνημονίων, σε τι διαφέρουν από αυτούς που μας οδήγησαν σε αυτό το εθνικό χάλι; Εδώ δεν μπορούν να κάνουν διαχείριση μιας επαναλαμβανόμενης κάθε χρόνο λειτουργίας, γνωστή τοις πάσι, πως να τους εμπιστευτεί κανείς σε άλλα περισσότερο δύσκολα και ιδίως πρωτόγνωρα εγχειρήματα;
Τελικά, θα βρει κανείς τι και ποιος έφταιξε; Με μαθηματική προσέγγιση κατά το 13% της σχολικής περιόδου (ποσοστό που ανεβαίνει κάθε μέρα που περνά), δεν υπάρχουν/υπήρξαν λεωφορεία μεταφοράς των μαθητών; Έχουμε σκεφτεί πως αυτή η κατάσταση έμμεσα έχει το ίδιο ακριβώς αποτέλεσμα μιας ας πούμε απεργίας κάποιας συντεχνίας εργαζομένων; Διότι εν τέλει μια ουσιαστική λειτουργία δεν επιτελείτε. Τι με ενδιαφέρει εμένα αν λέγεται “καθυστέρηση περάτωσης του ελέγχου των συμβάσεων από το ελεγκτικό συμβούλιο” ή αν θα ήταν και λεγόταν “απεργία συντεχνίας εργαζομένων” αφού τελικά το αποτέλεσμα είναι το ίδιο. Δεν έχω λεωφορεία, οπότε ως και στην απεργία μήπως θα πρέπει ο αρμόδιος εισαγγελέας να την κηρύξει ως “παράνομη και καταχρηστική ενέργεια”;
Τι ψάχνεις ρε φίλε τώρα…
