Ζητείται Σοβαρότητα
Αυτό είναι το χειρότερο ξέσπασμα που είχαμε για ασθένεια του αναπνευστικού σε 102 χρόνια ακολουθούμενη από μια εξίσου σημαντική Οικονομική Ύφεση.
Γράφει ο Σωτήρης Ζώτος π. Υποδιοικητής 1ης ΥΠΕ
68,6 εκατομμύρια περιπτώσεις COVID-19 έχουν αναφερθεί μέχρι τώρα και περισσότερα από 1,56 εκατομμύρια άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους.
Εκατομμύρια περισσότεροι έχασαν τη ζωή τους λόγω διακοπής των βασικών υπηρεσιών υγείας.
Ο ιός έχει χτυπήσει δυσανάλογα τους ηλικιωμένους, τους φτωχούς και τις μειονότητες
Οι χώρες που ήταν καλύτερα προετοιμασμένες και έδρασαν γρήγορα για να μειώσουν την εξάπλωση του ιού μέσω της ταχείας κλιμάκωσης της στρατηγικής test, παρακολούθησης και εντοπισμού και ήταν σε θέση να αποφύγουν τα πιο αυστηρά και δαπανηρά μέτρα περιορισμού και μετριασμού.
Αλλά αυτή η πανδημία έχει επίσης επιπτώσεις με τρόπους που κανείς δεν μπορεί να μετρήσει.
Δεν μπορούμε να μετρήσουμε τη θλίψη των οικογενειών που δεν μπόρεσαν να αποχαιρετήσουν τα αγαπημένα τους πρόσωπα.
Δεν μπορούμε να μετρήσουμε τον φόβο που αισθάνονται πολλοί ενόψει ενός αβέβαιου μέλλοντος.
Κανείς δεν γνωρίζει τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις αυτού του ιού στο ανθρώπινο σώμα ή στον τύπο του κόσμου που θα κληρονομήσουν τα παιδιά μας.
Η πανδημία COVID-19 θα διαμορφώσει τη ζωή μας και τον κόσμο, τίποτα δεν θα είναι ίδιο στο μέλλον
Επιπλέον, πολλοί ασθενείς μη COVID-19, δεν μπόρεσαν να έχουν πρόσβαση στην απαιτούμενη φροντίδα κατά τη διάρκεια της αιχμής της πανδημίας την άνοιξη του 2020.
Η Ελλάδα βιώνει ένα πολύ σκληρό δεύτερο κύμα με μεγάλο τίμημα σε θανάτους στην Βόρειο Ελλάδα και στους Υγειονομικούς.
Ταυτόχρονα τα δεδομένα δείχνουν μια επιβάρυνση 82 θανάτων ανά εκ, Πληθυσμού και μέχρι τον Ιούνιο, μια περεταίρω αύξηση μέχρι τις 30 Αυγούστου, ιδιαίτερα στις ηλικίες 85+ και όλα δείχνουν ότι θα αποτυπωθεί ως πολύ μεγαλύτερη όταν γίνει επεξεργασία των δεδομένων του Νοέμβριου.
Τα μέχρι τώρα δεδομένα δείχνουν ότι μόνο στην Αττική είχαμε μείωση άνω των 2 εκ. επισκέψεων στις δομές Πρωτοβάθμιας Φροντίδας υγείας σε σχέση με το 2019.
Η ανθεκτικότητα του συστήματος υγείας απαιτεί, συνεπώς, την ενίσχυση των υπηρεσιών πρωτοβάθμιας υγειονομικής περίθαλψης και ψυχικής υγείας για την ελαχιστοποίηση των καθυστερήσεων και την ανεκπλήρωτη φροντίδα για όλες τις ανάγκες υγειονομικής περίθαλψης.
«Πρέπει να βγάλουμε τα ζητήματα δημόσιας υγείας από τη σφαίρα του πολιτικού διχασμού – αυτό δεν είναι πολιτικό ζήτημα», είπε. «Πρέπει να κάνουμε ό, τι μπορούμε για να ενωθούμε ως έθνος». Δήλωσε πρόσφατα ο Δρ Anthony S. Fauci
Υπό το πρίσμα αυτό είναι ακατανόητη η αντιπαράθεση που βιώνουμε στην Ελλάδα της δεκαετούς κρίσης και των 3 μνημονίων όπου οι σημερινοί «μονομάχοι» είχαν θέσει ξανά τα μικροκομματικά οφέλη πάνω από το συμφέρον της χώρας.
Επιτέλους η Κυβέρνηση και ο κ. Μητσοτάκης που δίνουν τον τόνο πρέπει να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων. Αυτό ούτε σύγχρονη, ούτε κανονικότητα είναι.
