Το Δημοτικό Θέατρο Μαραθώνα, έχοντας ως βασικό στόχο την ανάπτυξη της θεατρικής παιδείας, καθώς και τη συστηματική εξοικείωση των πολιτών με την Τέχνη, καθιερώνει Θεατρικές «Εξορμήσεις». Ένα κυριακάτικο απόγευμα τον μήνα μέχρι το Πάσχα.
Η τρίτη θεατρική μας εξόρμηση έχει προορισμό το Θέατρο Παλλάς και συγκεκριμένα την παράσταση Όπερα της Πεντάρας την Κυριακή 3 Απριλίου 2016 στις 19:30.
Έργο: Η Όπερα της Πεντάρας
Θέατρο: Θέατρο Παλλάς (Βουκουρεστίου 5, Αθήνα)
Ημερομηνία: Κυριακή 03 Απριλίου 2016
Ώρα παράστασης: 19:30
Ώρα συναντήσεων:
– 17:30 _ Μπροστά στο εργοστάσιο Τριανταφυλλόπουλου (ΕΤΒΑ)
– 17:45 _ 1η Είσοδος Νέου Βουτζά
Τιμή εισιτηρίου:
- Α ΖΩΝΗ: 30 €
- Β ΖΩΝΗ: 25 €
Στην τιμή περιλαμβάνεται και το κόστος μεταφοράς προς & από το θέατρο
Κρατήσεις εισιτηρίων & πληροφορίες μπορείτε να επικοινωνήσετε με τα παρακάτω τηλέφωνα:
- 22940 69822 & 6945671733
- 22940 50445
https://www.facebook.com/DimotikoTheatroMarathona/
Σχετικά με την παράσταση:
«Η όπερα της πεντάρας», το αριστούργημα των Μπέρτολτ Μπρεχτ – Κουρτ Βάιλ παρουσιάζεται στο Θέατρο Παλλάς σε μετάφραση Γιώργου Δεπάστα και σκηνοθεσία Γιάννη Χουβαρδά.
Σε έναν δυνατό πολυπληθή θίασο, τους πρωταγωνιστικούς ρόλους ερμηνεύουν οι: Χρήστος Λούλης (Μακχήθ), Καρυοφυλλιά Καραμπέτη (Κυρία Πίτσαμ), Άγγελος Παπαδημητρίου (Κύριος Πίτσαμ), Λυδία Φωτοπούλου (Τζέννυ), Νίκος Καραθάνος (Αφηγητής, Αστυνόμος Μπράουν), Νάντια Κοντογεώργη (Πόλλυ), Κίκα Γεωργίου(Λούσυ), ενώ τους πλαισιώνει ζωντανά 12μελής ορχήστρα .
Τι είναι η ληστεία μίας τράπεζας, μπροστά στην ίδρυση μίας τράπεζας;
Πρόκειται για ένα θεατρικό έργο που γράφτηκε το 1928, ωστόσο ακόμη και σήμερα ενδιαφέρει αλλά και ερεθίζει θεατρικά, αποτελώντας ίσως ένα μοναδικό αριστούργημα, αντιπροσωπευτικό της μπρεχτικής μεθόδου. Στο έργο υπάρχουν δυνατά πολιτικά και κοινωνικά μηνύματα, αποτελεί μία «παραβολή» ηθικοπλαστικού χαρακτήρα, που αναφέρεται στην αστική ζωή, στην εκμετάλλευση, αλλά και στη μεταμόρφωση των ανθρώπων από θύματα σε θύτες και αντίστροφα. Δεν είναι τυχαίο που ο αστυνόμος Μπράουν συμπεριφέρεται ως κοινός απατεώνας ενώ ο Μακχήθ υιοθετεί τους τρόπους συμπεριφοράς ενός αξιοπρεπούς αστού.
Ο κύριος και η κυρία Πίτσαμ εμπορεύονται τον ανθρώπινο πόνο και βγάζουν το ψωμί τους κυριολεκτικά πατώντας πάνω στην ανθρώπινη συμπόνοια, ενώ από την άλλη βλέπουν ως γελοίες υποθέσεις τα ερωτικά συναισθήματα της κόρης τους και μάλιστα προσπαθούν να τα αναστείλουν, προκαλώντας της ακόμη και πόνο για να το πετύχουν.
Από την άλλη, η πόρνη η Τζέννυ στο βωμό του κέρδους και του χρήματος, πουλάει με ευκολία ένα κομμάτι των αναμνήσεών της και των τρυφερών της συναισθημάτων χωρίς τύψεις και ενοχές. Από την άλλη η Πόλλυ, από ένα ρομαντικό κορίτσι, μεταμορφώνεται εν ριπή οφθαλμού σε μία αδίστακτη διαχειρίστρια μίας συμμορίας.
