Άρδην αλλάζει το δημοτικό σκηνικό του δήμου Ραφήνας-Πικερμίου μετά την επίσημη ανακοίνωση της υποψηφιότητας του Ανδρέα Βασιλόπουλου επικεφαλής της παράταξης ελάσσονος μειοψηφίας «Δύναμη Πολιτών», τ. αντιδημάρχου, που αποτελεί την επίσημη πρώτη υποψηφιότητα για την κατάκτηση του δημαρχιακού θώκου, μετά φυσικά την ανακοίνωση Μπουρνούς ότι θα διεκδικήσει την επανεκλογή του ως υποψήφιος Δήμαρχος εκ νέου.
Έτσι μετά την παραίτηση Βασιλόπουλου απ’ την αντιδημαρχία που σφράγιζε και την de facto στήριξη της πλειοψηφίας Μπουρνούς και κατ’ επέκταση της δυνατότητας να έχει την απόλυτη πλειοψηφία του Σώματος, ήχησαν τύμπανα πολέμου εναντίον της μέχρι χτες απόλυτης εξουσίας του τοπάρχη Ραφήνας-Πικερμίου, που υπήρξε ανεξέλεγκτη κυρίως λόγω ανυπαρξίας αντιπολιτευτικού λόγου που να περνά ευρέως στην τοπική κοινωνία.
Για να αποδώσουμε τα του καίσαρος των καίσαρι να σημειώσουμε ότι στις συνεδριάσεις του Σώματος και της Οικονομικής επιτροπής, υπήρξαν ουσιαστικές παρεμβάσεις, κυρίως από Φαφούτη – Πιστικίδη, οι οποίες ωστόσο έμεναν «κλεισμένες» εντός των τειχών (διαύγεια), χωρίς να έρθουν στο φως της δημοσιότητας.
Όποτε βγήκαν στη δημοσιότητα κριτικές εναντίον αμφιλεγόμενων πεπραγμένων του τοπάρχη, απ’ όλους τους επικεφαλής παρατάξεων της μειοψηφίας – εκτός φυσικά Βασιλόπουλου που στήριζε αναφανδόν την δημοτική αρχή – με κορωνίδα την εμπεριστατωμένη επίθεση με νομικά αδιαφιλονίκητα επιχειρήματα του Προέδρου του ΟΛΡ Σπύρου Χρυσοφώτη, σχετικά με την «αστεία» πεζοδρόμηση 30 με 50 μέτρα της οδού Βασ. Παύλου, που ανάγκασε σε άμεση άτακτη υποχώρηση τον τοπάρχη, έγιναν αποδεκτά με τρελά νούμερα αναγνωσιμότητας απ’ τους πολίτες.
Κάτι που σημαίνει ότι οι κάτοικοι και των δύο κοινοτήτων του δήμου Ραφήνας-Πικερμίου «διψούν» για ουσιαστικές παρεμβάσεις εναντίον της αυταρχικότητας του τοπάρχη που διοικεί ξεπερνώντας σε πλείστες των περιπτώσεων τα όρια της συνετούς και υπεύθυνης διοίκησης. Δυστυχώς τέτοιες παρεμβάσεις αυτά τα δύο χρόνια ήταν λιγοστές έως ανύπαρκτες, οδηγώντας την διοίκηση του δήμου στην απολυταρχία.
Υπ’ αυτές τις καταστάσεις ο Βασιλόπουλος από κομπάρσος (όπως τον ήθελε ο Μπουρνούς κι η παρέα του) κι αόρατος αντίπαλος (όπως τον αντιμετώπιζαν ως τώρα οι υπόλοιποι διεκδικητές του θρόνου) βγαίνει στο προσκήνιο με τους πολίτες να περιμένουν τις επόμενες κινήσεις του. Όσο για το αποτέλεσμα θα φανεί στο χειροκρότημα.
