Ο Μένανδρος (4ος αιώνας π.Χ.) μας λέει: «Εν τοίς κακοίσι τους φίλους ευεργέτει» (να ευεργετείς τους φίλους όταν τους συμβαίνει κάτι κακό). Ωστόσο ο αείμνηστος καθηγητής Χρήστος Αναστασόπουλος «πήγε πολύ μακρύτερα» από αυτό. Ευεργέτησε όποιους μπορούσε και ειδικά τους κατοίκους της Κερατέας.
Ο Χρήστος Αναστασόπουλος γεννήθηκε 1-1-1909 στο χωριό Μαλάματα Δωρίδος Φωκίδος από αγροτική – εργατική οικογένεια. Είχε παντρευτεί την κυρία Ελένη Κοζώνη, δικηγόρο από στρατιωτική οικογένεια (αδέρφια) από την Τερψιθέα Ναυπακτίας. Μαζί της απέκτησε τρία αγόρια.
Είχε άλλα πέντε αδέρφια. Ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές του στην Ναύπακτο και στο Ευπάλειο Ναυπακτίας.
Για ένα χρονικό διάστημα διέμεινε με την αδερφή του στην Θεσσαλονίκη και αυτό του έδωσε την ευκαιρία να δώσει εισαγωγικές εξετάσεις στην Φιλοσοφική Σχολή του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης. Άριστος μαθητής αλλά και φιλομαθής φοιτητής ήρθε σε ρήξη με το καθηγητικό κατεστημένο. Αυτό έγινε για θέματα μεθοδολογίας της μάθησης αλλά και για επιστημονικά θέματα. Αυτό τον έκανε να διακόψει τις σπουδές του και να τις ολοκληρώσει χρόνια αργότερα.
Υπήρξε αριστούχος φοιτητής της Φιλοσοφικής Σχολής γεγονός σπάνιο για την εποχή του. Πολλοί καθηγητές της Σχολής του (Δελμούζος, Αποστολάκης, Γληνός, Τριανταφυλλίδης κλπ) εξαιρούσαν την θέληση, την φιλομάθεια, το άριστο του χαρακτήρα του καθώς και τα ακαδημαϊκά προσόντα του.
Υπηρέτησε στο Στρατό Ξηράς.
Κατόπιν εξετάσεων διορίστηκε Καθηγητής. Δίδαξε μαθήματα Γενικής Μόρφωσης (Φιλοσοφία, Φιλολογία κλπ) στην Σχολή Τεχνικών Υπαξιωματικών Αεροπορίας (ΣΤΥΑ), Σχολή Ικάρων, Σχολή Μηχανικών Αεροπορίας (ΣΜΑ), Σχολή Πολέμου κλπ.
Είχε επιμορφωθεί στα τέλη της δεκαετίας του 1950 στην Αμερική.
Αγαπούσε σε υπέρτατο βαθμό την Λογοτεχνία, την Ποίηση, την Φιλοσοφία. Έχει δώσει εκατοντάδες διαλέξεις παντού.
Συνταξιοδοτήθηκε από την Πολεμική Αεροπορία στις 30-9-1980. Απεβίωσε στις 28-1-2002 σε βαθύ γήρας.
Ως άνθρωπος υπήρξε ανυστερόβουλος, αλτρουιστής, δημοκράτης. Χαρακτηρίζεται για την ισχυρή θέληση του, την εργατικότητα του, την φιλομάθεια του και την αυτοπειθαρχία του. Ήταν υπέρμαχος της αξιοκρατίας, της άρνησης του νεποτισμού και την καθολική απόρριψη των πελατειακών και ρουσφετολογικών σχέσεων.
Πάντα είχε άριστη επαφή με την λοιπή ακαδημαϊκή κοινότητα σε θέματα της επιστήμης του και όχι μόνον. Για παράδειγμα διατηρούσε άριστη φιλική αλλά επιστημονική σχέση με τον συμφοιτητή του, μεγάλο ιστορικό συγγραφέα και πανεπιστημιακό Απόστολο Βακαλόπουλο.
Διετέλεσε μέλος της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών και πολλών άλλων επιστημονικών σωματείων. Επίσης υπήρξε εξέχον μέλος της Αεροπορικής Ακαδημίας Ελλάδος και είχε τιμηθεί από αυτή.
Ένας εξαιρετικά πολυδιαβασμένος άνθρωπος με σιδηρά πειθαρχία στον εαυτό του, άοκνος και στοχοπροσηλωμένος. Παρά του ότι υπήρξε αυστηρός με εαυτό του, ήταν ευεργέτης για πάρα πολύ κόσμο. Συγκεκριμένα σε μύχιους και διχαστικούς καιρούς ο Αναστασόπουλος «προέταξε τα στήθη του» για να εισαχθούν στις στρατιωτικές σχολές οι Άριστοι. Αυτοί που δεν είχαν τα οικονομικά μέσα αλλά είχαν θέληση και ικανότητα να υπηρετήσουν την πατρίδα.
Βοήθησε αφιλοκερδώς πολλά φτωχά παιδιά (της εποχής) της περιοχής της Κερατέας έτσι ώστε να εισέλθουν και να σταδιοδρομήσουν στις ένοπλες δυνάμεις. Η πόρτα του ήταν πάντα ανοικτή για όλους αλλά ειδικά για την Κερατέα. Η γνωριμία με την περιοχή συντελέστηκε μέσω του μπάρμπα Σταύρου του Μέγγουλη. Από τότε η βοήθεια του υπήρξε εξαιρετικά σημαντική. Υπήρξε ο ευεργέτης των στρατιωτικών της περιοχής. Υπήρξε ο «πατέρας» της Αεροπορίας. Αναγνωρισμένος από όλους.
Κάποιος θα πει: Γιατί ευεργέτης; Επειδή βοήθησε κάποιες δεκάδες, πιθανώς, συμπολίτες μας; Καταρχήν η βελτίωση της μόρφωσης αλλά και του βιοτικού επιπέδου των συμπολιτών μας είναι σίγουρο ότι διαχύθηκε και στην υπόλοιπη πόλη. Μετακυλήθηκε, λοιπόν, η ωφέλεια από τους λίγους στους πολλούς. Ωστόσο ο αείμνηστος Αναστασόπουλος υπήρξε πνευματικός χορηγός της περιοχής αφού εκτός από την γνώση του μεταλαμπάδευσε ήθος αλλά και ορθό παράδειγμα. Επίσης, με το φορτίο των γνώσεων και το πνευματικό του εκτόπισμα συμβούλευσε πολλούς νέους (και όχι μόνο) της περιοχής. Είναι γνωστές πολλές περιπτώσεις διαμεσολάβησης του, σεβάσμιος όπως ήταν, έτσι ώστε να λυθούν οικογενειακές παρεξηγήσεις αλλά και να συμφιλιωθούν ζευγάρια μεταξύ τους.
Τέλος, ο Χρήστος Αναστασόπουλος εφάρμοσε κατά γράμμα την ρήση του Nicolas Chamfort που έλεγε: «Λίγοι ευεργέτες δεν προφέρουν τα λόγια του Σατανά: “si cadens adoraveris me” (αν μ’ αγαπάς, πέσε στα γόνατα).
