Ο Ανδρέας Κεχαγιόγλου, βετεράνος δήμαρχος Ραφήνας, συγκλονισμένος απ’ τη μεγάλη καταστροφή της πόλης στην οποία υπήρξε ο πρώτος και τελευταίος δήμαρχος, απαντά στο άρθρο μας ΠΟΙΟΣ ΕΥΘΥΝΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗ ΦΩΤΙΑ ΣΤΗ ΚΑΡΔΙΑ ΤΗΣ ΡΑΦΗΝΑΣ;
Σύμφωνα με τον κ. Κεχαγιόγλου υπήρξαν σημεία και υπάρχουν ακόμα, που ενίσχυσαν την απειλή της φωτιάς και της επέτρεψαν να εξελιχτεί σε ολοκαύτωμα ανθρώπων και περιουσιών.
– Τι έγινε λάθος Δήμαρχε και είχαμε αυτόν τον οδυνηρό απολογισμό;
– Κατ’ αρχάς δεν δίνεται άδεια στον υπεύθυνο πολιτικής προστασίας εν μέσω καλοκαιριού και μάλιστα στο αποκορύφωμά του. Πολύ περισσότερο όταν η περιοχή είναι πευκόφυτη και έχει απειληθεί πολλές φορές από φωτιές κατά το παρελθόν. Προσωπικά στα 16 χρόνια δημαρχίας μου δεν το έκανα ποτέ, πολύ περισσότερο όταν ο δήμος μας ως χώρος παραθερισμού έχει πολλές παραθεριστικές κατοικίες, κατασκηνώσεις κλπ. οπότε ο πληθυσμός πολλαπλασιάζεται με γεωμετρική πρόοδο. Για να μην αναφέρω και την αυξημένη κίνηση λόγω του λιμανιού της Ραφήνας.
Το κλιμάκιο πυροπροστασίας του δήμου, εξαιρετικά έμπειρο και αξιόπιστο από τη θητεία μου ακόμα, δεν μπορεί να φύγει προς ενίσχυση ενός όμορου δήμου, εν προκειμένω της Πεντέλης που διαθέτει ίδια μέσα και τον ΣΠΑΠ, αν δεν εξασφαλίσει τα νώτα του. Τι θέλω να πω. Όταν διαθέτεις πέντε οχήματα πυροπροστασίας στέλνεις ένα στην εστία της φωτιάς και κρατάς τα υπόλοιπα σε επιφυλακή ώστε να μη κινδυνέψει ο δήμος σου, κυρίως όταν η εστία φωτιάς στον όμορο δήμο είναι κοντά και ξέρεις ότι ο άνεμος παίζει περίεργα παιχνίδια αλλάζοντας διεύθυνση ανά πάσα στιγμή, πολύ δε περισσότερο όταν φυσά δαιμονισμένα όπως στις 23 Ιουλίου.
Αυτές είναι μερικές διαπιστώσεις που βγαίνουν απ’ τη πολύχρονη πείρα μου ως δήμαρχος που ίδρυσα το κλιμάκιο πυροπροστασίας και αντιμετώπισα πλήθος πυρκαγιών, στη Καλλιτεχνούπολη, το Νέο Βουτζά, τα Περιβολάκια. Όλες εισαγόμενες από όμορες περιοχές δήμων. Και τότε κάηκαν κάποια σπίτια, αλλά δεν είχαμε ανθρώπινα θύματα, καθώς η απομάκρυνση των κατοίκων έγινε έγκαιρα και τα πυροσβεστικά οχήματα δήμου και πυροσβεστικής ήταν παρόντα. Πώς να το πω, άκουγες βρε παιδί μου τις σειρήνες, υπήρχαν μάνικες με νερό, κάτι που έλλειψε πρόσφατα.
– Πείτε μας παρακαλώ υπήρχε πρόληψη επί θητείας σας; Υπάρχει υστέρηση σήμερα;
– Σας προκαλώ να περιδιαβείτε για λίγο στο ΟΧΥΡΟ που εκτείνεται σε έκταση 300 στρεμμάτων. Εκεί που πριν 40 τόσα χρόνια κάναμε μια αναδάσωση, η οποία σήμερα είναι ολόκληρο δάσος. Κάτω απ’ τα πεύκα το ξερό χορτάρι είναι πάνω από μέτρο, συν τις πευκοβελόνες που αποτελούν ένα χοντρό υπόστρωμα προσανάμματος το οποίο με μια σπίθα μπορεί να προκαλέσει φωτιά που με τη βοήθεια του ανέμου – να σημειωθεί ότι στη Ραφήνα επικρατούν σχεδόν πάντα ισχυροί βόρειοι άνεμοι κι όχι μόνο – ενδέχεται να προκαλέσει ανείπωτη καταστροφή στο δασωμένο βουνό, όπου πολλοί διάσπαρτοι οικισμοί. Αν ω μη γένοιτο συμβεί κάτι δε θα υπάρχει ευθύνη;
Επί ημερών μου εκείνο που φρόντιζα πάντα ήταν η αποψίλωση τέτοιων σημείων και το μάζεμα των κλαριών με προτεραιότητα στα πρανή κεντρικών δρόμων πχ. οδός Χρυσοστόμου Σμύρνης προς Αρτέμιδα, η 2η διασταύρωση Ραφήνας στην πρώτη είσοδο του Νέου Βουτζά, που δυστυχώς σήμερα έχει καεί, τη Δημοκρατίας προς Μάτι κ.α., χωρίς να περιμένω να βρω ποιος ιδιοκτήτης/ες έριξαν στο δρόμο τα κλαδέματα και λοιπά απόβλητα.
Θα μπορούσα να σας αναφέρω πολλά ακόμα όπως το ότι ως δήμαρχος ήμουν παρών στα σημεία που είχαν ανάγκη, χωρίς να έχω το νου μου στα διάφορα ΜΜΕ που έψαχναν για ρεπορτάζ. Έβλεπα πρώτα το καθήκον – αρκετές φορές είχα αρνηθεί να τους μιλήσω – αντί για την προσωπική μου προβολή. Για μένα πάνω απ’ όλα ήταν πάντα η αγάπη μου για το δήμο, του οποίου είχα την ευθύνη.
Δυστυχώς υπάρχουν ευθύνες και είναι πολλές, όσο κι αν κάποιοι προσπαθούν να τις συγκαλύψουν.
